100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στη Εύβοια (1924-2024)

Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος: Εορτάζεται πανηγυρικά η ανάμνηση του θαύματος κατάσβεσης της φωτιάς – Το πρόγραμμα
Την Τρίτη 6 Αυγούστου 2024, ώρα 7:30μ.μ. στο Ιερό Προσκύνημα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου θα τελεσθεί Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός και μετά το πέρας του Εσπερινού θα τελεσθεί ιερά λιτανεία του αγίου Λειψάνου του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου και της ιεράς Εικόνος της Ενορίας των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ακολουθώντας την λιτανευτική πορεία της βραδυάς εκείνης του θαύματος της βροχής, εις ανάμνηση αγαθή.
Την Τετάρτη 7 Αυγούστου 2024, 7π.μ. θα τελεσθεί ο Όρθρος, η Αρχιερατική Χοροστασία και το Αρχιερατικό Συλλείτουργο.
Ιστορικό του γεγονότος θαύματος: «Τον Αύγουστο του 2021 ξέσπασε η μεγάλη φωτιά στην Βόρειο Εύβοια που έκαιγε για ημέρες. Δεύτερο μεγάλο θαύμα έζησαν οι κάτοικοι της Εύβοιας, καθώς μετά την Ιερά Μονή Οσίου Δαυΐδ σώθηκε και το Προκόπι, λόγω βροχόπτωσης που σταμάτησε την πύρινη λαίλαπα, ύστερα από λιτανεία του ιερού Εικονίσματος του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου και της ιεράς Εικόνος των προστατών της Ενορίας Προκοπίου, αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Οι φλόγες απείλησαν και το Προκόπι, όπου εκεί βρίσκεται το σκήνωμα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου. Ήταν Παρασκευή 6 Αυγούστου 2021. Κανένα μοντέλο πρόγνωσης και κανένα μέσο ενημέρωσης δεν έδινε βροχή στην Εύβοια, όπως και πουθενά αλλού και όμως… ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος έκανε το θαύμα του. Στην περιοχή έπιασε έντονη βροχή και έσβησε τα μέτωπα της φωτιάς που ήταν κοντά και πλησίαζαν το χωριό. Δεν έβρεξε ΠΟΥΘΕΝΑ εκτός από… το Προκόπι.
Τότε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος είχε δηλώσει: «Εχθές το βραδάκι δόθηκε αρμοδίως η εντολή να εκκενωθεί και το Νέο Προκόπιο Ευβοίας, αφού η φωτιά αχόρταγη και ορμητική κατέβαινε από τα βορειοτέρα προς Μαντούδι και Προκόπι…
Ασθενοφόρα και λεωφορεία μετέφεραν τον κόσμο και όσους πολλούς ξεσπιτωμένους φιλοξενούσε ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος στον Ξενώνα του, στο Ιερό Προσκύνημα…
Τότε, με θεία προφανώς φώτιση, δόθηκε σύσταση στον Πρωθιερέα του Ι. Προσκυνήματος, (μακαριστό ήδη) Πρωτοπρεσβύτερο π. Νικόλαο Βερνέζο και τον Προϊστάμενο του Ενοριακού Ι. Ναού, Οικονόμο π. Δημήτριο Πατεράκη, να φορέσουν πετραχήλι και να λιτανεύσουν στο χωριό τις ιερές Εικόνες του Οσίου Ιωάννου και των αγίων της Ενορίας Κωνσταντίνου και Ελένης, παρακαλούντες για την Άνωθεν βοήθεια!
Τους ακολούθησαν και οι ελάχιστοι άνδρες που είχαν απομείνει για να παλέψουν με το πύρινο θηρίο…
Έγινε η λιτάνευση και τα ξημερώματα, γύρω στις 04:00, ένα σύννεφο φάνηκε πάνω από το Προκόπι και, ω του θαύματος!, άρχισε να βρέχει!!! Σεβασμιώτατε, είπαν την ίδια ώρα κλαίγοντας από συγκίνηση στο τηλέφωνο και οι δύο ευλαβέστατοι Ιερείς, Βρέχει! Βρέχει! Στο Προκόπι βρέχει!!! Το Προκόπι μέχρι τούτη την ώρα είναι ανέπαφο, ο αγώνας των ανθρώπων στα πέριξ και πιο πάνω συνεχίζεται…».
100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στη Εύβοια (1924-2024)


Εις ανάμνηση αυτού του θαυμαστού γεγονότος, καθιερώθηκε η ευχαριστήριο εορτή της 6ης και 7ης Αυγούστου.
Μπορείτε με εύκολο προγραμματισμό να πραγματοποιήσετε προσκυνηματική εκδρομή, να ταξιδέψετε στο Νέο Προκόπιο και να ζήσετε αυτές τις ανεπανάληπτες εμπειρίες, απόλυτα προσανατολισμένες στην πίστη μας, έτσι όπως ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος μπορεί να μεταδώσει.
Ελπίδα μας είναι ότι όλοι οι Χριστιανοί προσκυνητές θα ενθαρρυνθούν για να κάνουν ισχυρότερη την πίστη τους και θα εμπνευστούν για να την τιμούν όλο και περισσότερο.
Σας καλούμε, λοιπόν, την Τρίτη 6 και την Τετάρτη 7 Αυγούστου ε.ε. να παρευρεθείτε στο μοναδικό αυτό εκκλησιαστικό γεγονός για να ευχαριστήσουμε τους αγίους που μας αξίωσαν να ζήσουμε αυτή την μοναδική εμπειρία.
Για δηλώσεις συμμετοχής σε προσκυνηματικές εκδρομές μπορείτε να επικοινωνήσετε με τις παρακάτω Ενορίες,
Για το απόγευμα της Τρίτης 6 Αυγούστου,
με τις Ενορίες Τιμίου Προδρόμου Χαλκίδος στο τηλ.: 69701535858 και
Αγίας Σοφίας Ξηρόβρυσης στο τηλ.: 6943802017.
Για το πρωί της Τετάρτης 7 Αυγούστου,
με τις Ενορίες Ευαγγελισμού Θεοτόκου Κανήθου στο τηλ.: 6974421529
και Αγίου Νεκταρίου Χαλκίδος στο τηλ.: 2221082682

 100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στη Εύβοια (1924-2024)Σκόρπισε Συγκίνηση η Επετειακή Εκδήλωση Τιμής στους Καππαδόκες Πρόσφυγες

Θύμησες και μνήμες ξύπνησε και σκόρπισε συγκίνηση σε όλους η επετειακή εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν το Ιερό Προσκύνημα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, ο Πανευβοϊκός Σύλλογος Καππαδοκών και η Ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής «Γέφυρες», που πραγματοποιήθηκε στην αυλή του Οσίου Ιωάννου στο Προκόπι, το Σάββατο 13 Ιουλίου 2024.

Μιάμιση ώρα ήταν αρκετή για να ιστορηθούν τα πάθια κι οι καημοί της Μικρασιατικής Ρωμιοσύνης και η περιπέτεια της έλευσης του ιερού σκηνώματος του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου στην Εύβοια, στην εκδήλωση με τίτλο “Πάντα θυμάμαι και πονώ γιαβρί μου”.

Το σενάριο συνέγραψε ο κ. Γεώργιος Αγγέλου, την παρουσίαση ανέλαβαν οι κ. Γιώργος Αγγέλου και η κ. Αλέκα Σίδερη. Υπεύθυνη στη διδασκαλία χορών ήταν η κ. Ελισάβετ Γιασεμάκη. Την μουσική επιμέλεια επωμίσθηκαν οι κ.κ. Ανδρέας Σκάνδαλος και Λευτέρης Πνευματικός. Τραγούδισαν ο διάκ. Δημήτριος Τζιμώκας, η κ. Ιωάννα Μακρή και η κ. Νεφέλη Παπαθανασίου. Επιπλέον, συντελεστές ήταν η Σχολή του Μουσείου Μικρασιατικού πολιτισμού Προκοπίου του Ιερού Προσκυνηματος με την ορχήστρα και την χορωδία που διαθέτει, ο Λαογραφικός Όμιλος “ευ ζην”, ο Σύλλογος Μαντουδίου «Μάκιστος», ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δοκού «Άνοιξη», το παράρτημα Λυκείου Ελληνίδων Χαλκίδος και το ΚΑΠΗ Αυλίδος.

Ιδιαίτερη αίσθηση στους κατακλύσαντες τον χώρο της εκδήλωσης προκάλεσε το ποίημα που συνέγραψε ο αντιπρόεδρος του Πανευβοϊκού Συλλόγου Καππαδοκών και κεντρικός παρουσιαστής της εκδήλωσης κ. Γιώργος Αγγέλου, αφιερωμένο στον Άγιο, το οποίο ακούστηκε με συνοδεία παραδοσιακής μουσικής κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και κοινοποιείται παρακάτω:

“…Άγιε μου Γιάννη Ρώσσε μου απ’ τη Καππαδοκία,

έλα να δεις τί κάνουμε με τόση ευδοκία.

Γιορτάσι στήσαμε εδώ στην άκρη της αυλής Σου,

εσένα να τιμήσουμε, την άγια βιοτή Σου!

Πρόσφυγας έγινες κι εσύ, μαζί με τους δικούς μας,

κολαφισμούς, ραπίσματα στους ίδιους ουρανούς μας.

Παρακαλώ Σε άγιε υγεία να χαρίσεις

κι ό,τι ποθεί η καρδούλα μας εσύ να ευδοκίσεις.

Το γόνυ κλίνουμε ευλαβικά στη θεία λάρνακα Σου

και προσευχή υψώνουμε τα ταπεινά παιδιά Σου.

Αυτή είναι η χρονιά που εσένα θα τιμούμε

και την εκατονταετηρίδα Σου μαζί δοξολογούμε.

Πολύαθλε πρωταθλητή Όσιε Ιωάννη, κλέος της Εύβοιας εσύ και της γλυκιάς πατρίδας,

θα ‘σαι για πάντα οδηγός και φως μιας ηλιαχτίδας”.

Στο κλείσιμο του, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, συνεχάρη τόσο τους συνδιοργανωτές όσο και όλους τους συλλόγους που συμμετείχαν και συνέβαλλαν για την άρτια διοργάνωση της παράστασης και την επιτυχία της, ενώ έκανε ιδιαίτερη μνεία και ευχαρίστησε για λογαριασμό του Ιερού Προσκυνήματος όσους εργάστηκαν για την προετοιμασία του χώρου της εκδηλώσεως στην αυλή του Ιερού Προσκυνήματος και ιδιαιτέρως τον Ιερατικό Προϊσταμενο πρωτοπρεσβ. Ιωάννη Μάρκου, τον Γενικό Γραμματέα του Ι. Προσκυνήματος κ. Δημήτριο Τούση και τον κ. Πρόδρομο Ενωτιάδη-μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, οι οποίοι είχαν την έμπνευση, την προθυμία και την εργατικότητα, ώστε στην αυλή του της Καππαδοκίας αστέρος Οσίου Ιωάννου, εκατό χρόνια μετά την έλευσή Του στην Εύβοια, να διαμορφωθεί ο χώρος της εκδηλώσεως και να πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά μια τέτοια εκδήλωση στο πάρκο του Ιερού Προσκυνήματος, ενώ μίλησε για τη δύναμη της αγάπης που είναι κινητήριος και βασική και τα μέλη της Εκκλησίας και για όσους εμπιστεύονται τους εαυτούς τους στην αυλή της Εκκλησίας, που μέσα στη στοργική Της αγκαλιά ενώνει τους ανθρώπους που μοιράζονται χαρές και λύπες. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις μοναδικές θυσίες που υπέστησαν οι Καππαδόκες, όταν ανέστιοι πλέον, ήρθαν στον τόπο μας 100 χρόνια πριν, με μόνο τους θησαυρό τον Άγιο της προσφυγιάς Ιωάννη το Ρώσσο.

Φωτογραφίες: Παρασκευή Σπυροπούλου, Δημήτριος Τούσης
https://oir.gr 

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

Η πολύ γλυκιά, νεανική μορφή του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου και τα άπειρα θαύματά του ελκύουν εκατοντάδες πιστούς κάθε χρόνο στο Νέο Προκόπιο Της Ευβοίας.

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

"Πάντα θυμάμαι και πονώ γιαβρί μου"
1924-2024
100 χρόνια μνήμης,
100 χρόνια προσφυγιάς.
Στην Αυλή του Ιερού Προσκυνήματος στο Νέο Προκόπι Ευβοίας (Σάββατο 13-7-2024)
Θερμές ευχαριστίες για την Άριστη συνεργασία, η οποία και έφερε αυτό το αποτέλεσμα μιας τόσο επιτυχημένης εκδηλώσεως, στον Πανευβοϊκό σύλλογο Καππαδοκών Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος και στην ορχήστρα της σχολής παραδοσιακής μουσικής γέφυρες, τη σχολή μικρασιατικού πολιτισμού Προκοπίου και τη χορωδία, τις χορωδίες γέφυρες, μικρασιατικού πολιτισμού, λαογραφικού ομίλου "ευ ζην", συλλόγου Μαντουδίου Μακιστος , Δοκού Άνοιξη, Λυκείου Ελληνίδων Χαλκίδος, ΚΑΠΗ Αυλίδος και στο προσωπικό του Ιερού Προσκυνήματος του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου για την φροντίδα της οργανώσεως του χώρου της εκδηλώσεως.
Τέλος ευχαριστούμε όλο τον κόσμο που αγκάλιασε με την παρουσία του αυτήν την προσπάθεια.
Δημήτρης Τούσης
Αγιος Ιωάννης Ρωσσος Προκόπι Εύβοιας.

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

13.07.2024 Οι τελικές πρόβες πριν την μεγάλη μας εκδήλωση
Αγιος Ιωάννης Ρωσσος Προκόπι Εύβοιας

.Δημήτρης Τούσης

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού Προκοπίου

https://oir.gr

Με χαρά και συγκίνηση Σας υποδεχόμαστε στο Μουσείο Μικρασιατικού Πολιτισμού, το οποίο ιδρύθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιερού Προσκυνήματος Οσίου Ιωάννου του Ρώσου, κυρίως με την χρηματοδότηση ΕΣΠΑ και την οικονομική συμβολή του Ι. Προσκυνήματος και στεγάζεται μόνιμα στο εκ βάθρων ανακαινισθέν και καταλλήλως διαμορφωθέν κτίριο, που χρησιμοποιήθηκε για χρόνια σαν ξενώνας των προσκυνητών.

Εδώ εκτίθενται ιερά κειμήλια και αντικείμενα του καθημερινού βίου, τα οποία, με απερίγραπτους κόπους και σοβαρούς κινδύνους, έφεραν στον τόπο μας οι αδίκως ξεριζωμένοι κάτοικοι του Προκοπίου της Καπαδοκίας της Μικράς Ασίας, μετά την μικρασιατική καταστροφή και την εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης.

Δέος καταλαμβάνει τους επισκέπτες και προσκυνητές, όταν, οι βλέποντες και σκεπτόμενοι, διαπιστώνουν ότι οι πριν ευκατάστατοι Προκοπιείς πρόσφυγες, απεφάσισαν και πήραν στις επιτρεπόμενες λιγοστές αποσκευές τους, στο υποχρεωτικό αυτό ταξίδι, που δεν είχε συγκεκριμένο προορισμό, το ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου, άγια ευαγγέλια και δισκοπότηρα, ιερές εικόνες, τα όσια της πίστεως και της ζωής και άφησαν πίσω, στην αλησμόνητη πατρίδα τους, απ´όπου άκαρδα και άδικα ξεριζώθηκαν, πολύτιμα άλλα πολλά περιουσιακά τους στοιχεία.

Εδώ, συνεπώς, καλέ μου και ευπρόσδεκτε επισκέπτη, δεν βλέπεις απλώς διασωθέντα αντικείμενα και σπαράγματα ενός αξιόλογου πολιτισμού, τα οποία, εκτός των άλλων, ανακαλούν στην μνήμη σημαντικά ιστορικά γεγονότα.

Εδώ ευρίσκεσαι μπροστά σε μια κατάθεση καρδιακή. Για την κατανόησή της, ασφαλώς δεν είναι αρκετή η γνώση ή η ιστορική μελέτη και η σπουδή της αρχαιολογίας και της τέχνης. Εδώ, σε τούτο τον χώρο, που είναι προέκταση του Οίκου του Θεού, του Ιερού Ναού του Οσίου Ιωάννου, απαιτείται και διδάσκεται άλλου είδους προσέγγιση.

Είσελθε με ευλάβεια και φόβο Θεού. Στάσου με σεβασμό. Η Θεία χάρις, που εκχέεται πλουσίως στην καρδιά, θα Σε χειραγωγήσει. Θα Σε μυήσει. Θα Σου αποκαλύψει μυστήρια και μυστικά αθέατα και ανήκουστα.

Tα μεγαλεία της Πίστεως. Tην αληθινή ομορφιά της ζωής.
Σ´αυτή την χάρη Σε εμπιστεύομαι και Σε αφήνω.

Ο Χαλκίδος Χρυσόστομος Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ι.Προσκυνήματος

Ιστορικά
Ο Ελληνισμός του Προκοπίου της Καππαδοκίας έχει ιστορία περίπου 2.200 ετών. Το εσωτερικό της Μικράς Ασίας, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται η Καππαδοκία, εξελληνίστηκε σταδιακά από τα τέλη του 4ου π. Χ. αιώνα και εξής. Η εξάπλωση του ελληνισμού στην περιοχή της Καππαδοκίας και ο εξελληνισμός του τοπικού πληθυσμού και πολιτισμού ήρθε ως αποτέλεσμα των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της ίδρυσης των ελληνιστικών βασιλείων των Διαδόχων. Από την εποχή αυτή, η παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην περιοχή ήταν διαρκής και κυρίαρχη από κάθε άποψη, δημογραφική, οικονομική και πολιτιστική. Εντούτοις, η μακρά περίοδος της τουρκικής κυριαρχίας στον ίδιο χώρο επέφερε την εξασθένιση της ελληνικής παρουσίας, ξεκινώντας από τα τέλη του 11ου αιώνα, και φτάνοντας έως 1924 με την ανταλλαγή των πληθυσμών που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και στην Τουρκία με την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης .

Το Προκόπι (Ουργκιούπ) είναι μία μικρή πόλη της Καππαδοκίας. Η ονομασία Ουργκιούπ αποτελεί την τουρκική εκδοχή του ελληνικού ονόματος Προκόπι. Η πόλη βρίσκεται πάνω σε οροπέδιο και σε ύψος 1.200 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, κοντά στον ποταμό Άλυ. Το κλίμα στην περιοχή είναι ξηρό, με βαρείς και ψυχρούς χειμώνες με συχνές χιονοπτώσεις, και θερμά καλοκαίρια. Σε μικρή απόσταση από τον οικισμό βρίσκονταν λατομεία γρανίτη και μαλακής πέτρας, η οποία χρησίμευε για το χτίσιμο των σπιτιών.

Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης είναι χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω σε δύο μεγάλους βράχους. Στην κορυφή του ενός βράχου βρισκόταν παλιό φρούριο, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να καλείται το Προκόπι από τους κατοίκους της γύρω περιοχής και «Κάστρο» και οι κάτοικοί του «Καστρινοί». Τα παλαιότερα σπίτια ήταν υπόσκαφα, λαξευμένα, δηλαδή, στο μαλακό βράχο, όπως συνέβαινε και σε πολλούς άλλους οικισμούς της Καππαδοκίας. Τα νεότερα ήταν συχνά υπέργεια, χτισμένα και αυτά πάνω στο βράχο. Οι περισσότερες λαξευτές κατοικίες με την πάροδο του χρόνου εγκαταλείφθηκαν και αντικαταστάθηκαν από υπέργειες.

Η σύνθεση του πληθυσμού ήταν μουσουλμάνοι, τουρκόφωνοι Ρωμιοί, χριστιανοί ορθόδοξοι και λίγοι Αρμένιοι.

Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ξενοφάνης» το 1905 οι μουσουλμάνοι του Ουργκιούπ έφταναν τους 10.000 και οι χριστιανοί τους 5.000 κατοίκους. Πάντως, οι χριστιανοί που ήλθαν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες αριθμούσαν 604 οικογένειες, οι οποίες περιελάμβαναν 2.321 άτομα. Οι συνοικίες της πόλης ήταν διαχωρισμένες ανάλογα με τις εθνοθρησκευτικές ομάδες. Έτσι, έχουν καταγραφεί 5 χριστιανικές συνοικίες και 12 μουσουλμανικές.

Εκκλησιαστικά το Προκόπι υπαγόταν στη μητρόπολη Καισαρείας. Η πόλη διέθετε τρεις ναούς, του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Βασιλείου και του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου. Στον τελευταίο φυλασσόταν και το λείψανο του Οσίου, η λατρευτική τιμή του οποίου είχε εξαπλωθεί στη γύρω περιοχή, τόσο μεταξύ των χριστιανών, όσο και μεταξύ των μουσουλμάνων.

Στη διάρκεια του 19ου αιώνα στο Προκόπι λειτουργούσε ελληνικό αλληλοδιδακτικό σχολείο αρρένων και παρθεναγωγείο με συνολικό αριθμό μαθητών και μαθητριών περίπου στους 250. Το 1904 και τα δύο σχολεία αναβαθμίστηκαν.Λειτουργούσαν πλέον αντίστοιχα ως ελληνική επτατάξια αστική σχολή αρρένων με 230 μαθητές και ελληνικό εξατάξιο παρθεναγωγείο με 120 μαθήτριες, ενώ είχε ιδρυθεί και νηπιαγωγείο. Εκτός από τα μαθήματα στην ελληνική, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Πατριαρχείου, τα παιδιά διδάσκονταν τουρκικά και γαλλικά από την τετάρτη δημοτικού, ενώ από το 1917 προστέθηκε και η τουρκική ιστορία. Άλλα μαθήματα ήταν η γυμναστική, η ωδική, η χειροτεχνία και η λογιστική.

Ευτυχώς, οι κάτοικοι του Προκοπίου και γενικότερα της Καππαδοκίας δεν γνώρισαν το βίαιο ξεριζωμό από τα πάτρια εδάφη τους, όπως συνέβη με τον ελληνισμό του Πόντου, της Σμύρνης και άλλων πόλεων της Μικράς Ασίας, όπου επίσης ζούσε σημαντικός ελληνικός πληθυσμός. Σε αυτούς δόθηκε η ευκαιρία να μπορέσουν να μεταφέρουν κάποια από τα πολύτιμα υπάρχοντά τους στη νέα τους πατρίδα το 1924.Συνοδός τους στο ταξίδι της μετανάστευσης υπήρξε και το λείψανο του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου.

Οι περισσότεροι πρόσφυγες (ανταλλάξιμοι) από το Προκόπι οδηγήθηκαν στην Εύβοια, στη θέση Αχμέτ Αγά, όπου εγκαταστάθηκαν και έφτιαξαν ένα νέο οικισμό, που του έδωσαν το όνομα της πόλης που άφησαν πίσω.

*Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία

Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. κ. Χρυσόστομος, Πρόεδρος

Τακτικά Μέλη:

Ηλίας Παπαγεωργίου
Δημήτριος Τζιμώκας
Νικόλαος Ενωτιάδης
Απόστολος Μπαλάτσος
Αναπληρωματικά Μέλη:

Σοφία Στεργίου
Βασίλης Μαϊσόγλου
Μαριάνθη Κοντογιάννη
Κωνσταντίνα Γκούρλη
Συντελεστές δημιουργίας Μουσείου
Εκπόνηση & εκτέλεση μουσειολογικής & μουσειογραφικής μελέτης:

Ηλίας Παπαγεωργίου, συντηρητής αρχαιοτήτων και έργων τέχνης, ιστορικός τέχνης

Παντελής Φελέρης, συντηρητής αρχαιοτήτων και έργων τέχνης, μουσειογράφος

Μαρια Κοντάκη, συντηρήτρια αρχαιοτήτων και έργων τέχνης, μουσειογράφος

Γραφιστικός σχεδιασμός & δημιουργία λογότυπου Μουσείου: Φοίβος Παπαγεωργίου

Κατασκευή προθηκών & εκθεσιακού εξοπλισμού: Μ+Υ Glass Solutions

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

Ἡ Μετακομιδή τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου στή νῆσο Εὔβοια

ΗΑΠΑΝΘΡΩΠΗ σύμβαση γιά τήν ὑποχρεωτική ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κεμαλικῆς Τουρκίας, μετά τή Μικρασιατική καταστροφή, ὑπεγράφη τελικά, παρά τίς ἀντιρρήσεις τῆς Ἑλλάδος, καί ἄρχισε νά ἐφαρμόζεται ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 1923. Τόν Ἰούλιο τοῦ 1924 ἔφθασαν στό Προκόπιο τριακόσιες τουρκικές οἰκογένειες ἐξ ἀνταλλαγῆς. Ἦταν Σλαυομακεδόνες ἀπό τίς περιοχές Ἐδέσσης, Φλωρίνης καί Καστοριᾶς. Οἱ Ἕλληνες μέ διαταγή τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν, ἐγκατέλειψαν τά σπίτια τους, τά ὁποῖα δόθηκαν στούς Τούρκους πρόσφυγες, κι ἐκεῖνοι στοιβάχτηκαν προσωρινά σέ καθορισμένους χώρους.
Ἡ μαρτυρική ἔξοδος τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τό Προκόπιο Καππαδοκίας.
Ἡ μετακίνησή τους για τήν Ἑλλάδα ἄρχισε τό Σεπτέμβριο τοῦ 1924 καί βάσταξε ὥς τό Νοέμβριο τοῦ ἰδίου ἔτους. Ξεριζωμός ὀδυνηρός. Ταλαιπωρία ἀφάνταστη. Θά ἔπρεπε νά μεταφερθοῦν μέ ἀλογάμαξο στό σιδηροδρομικό σταθμό τοῦ Οὐλοῦ Κησλᾶ. Ἐκεῖ ἔμεναν σέ σκηνές, μέχρις ὅτου ἔλθει ἡ σειρά τους νά ἐπιβιβασθοῦν στά τραῖνα γιά τή Μερσίνα κι ἐκεῖ πάλι κατασκήνωσαν καί περίμεναν ἐξαντλημένοι τό βαπόρι ἀπό τήν Ἑλλάδα. Ὡστόσο εἶχαν συμμαζεύσει ἐλάχιστα εἴδη καί πολλά ἐκκλησιαστικά κειμήλια καί ἱερά σκεύη καί κυρίως τό Λείψανο τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, ἀπό τό ὁποῖο θά ἀντλοῦσαν παρηγοριά καί δύναμη. Οἱ Τουρκικές ἀρχές δέν ἐπέτρεψαν, βέβαια, τήν παραλαβή τοῦ Ἱεροῦ Σκηνώματος. «Αὐτός μέσ᾿ τά χέρια μας ἅγιασε εἶπαν και θά μείνη ἐδῶ. Κλείδωσαν τήν Ἐκκλησία καί τήν σφράγισαν. Καί ὁ Ὅσιος μέσα. Πῆραν τά κλειδιά καί ἔφυγαν. Τά παρακάλια δέν ἔπιασαν. Τό θέμα διαδόθηκε σ᾿ ὅλους τούς ἐναπομείναντες χριστιανούς. Τότε ἕνας σιδηρουργός Ἕλληνας πού τό ἄκουσε, πῆγε στόν παπα- Χαράλαμπο (Ἀβερκιάδη) καί τοῦ εἶπε νά μήν στεναχωρεθῆ, γιατί αὐτός μπορεῖ νά ἀνοίξη τήν πλαϊνή πόρτα τῆς Ἐκκλησίας τήν νύκτα καί νά βγάλουν τό Ἱερό Σκήνωμα τοῦ Ὁσίου. Τότε ὁ παπα-Χαράλαμπος ζήτησε νά μάθη ποιός ἔφευγε τήν ἑπομένη ἡμέρα.
Ἡ μεγάλη φυγή.
Ἡ μεγάλη φυγή.
Ἔτυχε τήν ἄλλη ἡμέρα 10 Σεπτεμβρίου 1924 νά φεύγη ὁ Παναγιώτης Παπαδόπουλος. Τόν παρεκάλεσαν νά πάρη μαζί του τόν Ὅσιο. Αὐτός μετά χαρᾶς δέχθηκε καί τή νύκτα πῆραν τό Σκήνωμα μέ τή λάρνακα μαζί, τό τύλιξαν σέ ἕνα κιλίμι, τό ἔραψαν καί ὁ Παπαδόπουλος τό πέρασε ἀπό τό τελωνεῖο, λέγοντας ὅτι εἶχε μέσα τρόφιμα καί ροῦχα».
Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1924, μέ τό πλοῖο «Βασίλειος Δεστούνης», τό ὁποῖο μετέφερε μέρος τῶν προσφύγων στήν Εὔβοια, μεταφέρθηκε τό Ἱερό Λείψανο. Συνέβη, ὅμως, τό ἑξῆς θαυμαστό κατά τή διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ: Ἐνῶ τό πλοῖο εὑρίσκετο πλησίον τῆς Ρόδου, δέν προχωροῦσε, περιστρεφόμενο ἐδῶ κι ἐκεῖ. Ὁ κυβερνήτης τοῦ πλοίου φοβισμένος εἶπε τότε:
«Παιδιά ἤ καλό ἔχετε ἤ κακό θά μᾶς βρῆ». Τότε ὁ Παναγιώτης Παπαδόπουλος ἐξήγησε στόν πλοίαρχο ὅτι μέσα στό πλοῖο καί μάλιστα στό ἀμπάρι ἦταν τό λείψανο ἑνός Ἁγίου, τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου. Ἀμέσως ὁ κυβερνήτης διέταξε τήν μεταφορά του στό διαμέρισμα τοῦ πλοίου, τό ὁποῖο ἐχρησιμοποιεῖτο ὡς εὐκτήριος οἶκος τοῦ πληρώματος, ὅπου καί ἔκαιγε ἀκοίμητο καντήλι. Καί τό πλοῖο προχώρησε.
Στό λιμάνι τῆς Μερσίνας.
Στό λιμάνι τῆς Μερσίνας.
Ὅταν ἔφθασε στή Χαλκίδα, στήν ἀποβάθρα ὑποδέχθηκαν τό τίμιο Λείψανο ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Χαλκίδος Γρηγόριος (Πλειαθός), ὁ Νομάρχης, οἱ Ἀρχές τῆς Πόλεως καί τό τοποθέτησαν προσωρινά στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἰωάννου Χαλκίδος, ὅπου καί τό κοιμητήριο τῆς Πόλεως.
Ἀπό τήν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου τῆς Χαλκίδος το Ἱερό Λείψανο μετέφεραν κρυφά στό χωριό τους οἱ κάτοικοι τοῦ Νέου Προκοπίου (Ἀχμέτ Ἀγᾶ), ξημερώματα τῆς 5ης Ἰουνίου 1925. Ἀφοῦ τό περιέφεραν στίς ὁδούς τοῦ Νέου Προκοπίου ἀλλά καί στή γύρω περιοχή (Μαντούδι, Στροφυλιά, Ἁγ. Ἄννα κ.λπ.) τό τοποθέτησαν στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, ὅπου καί παρέμεινε, μέχρι τήν 27η Μαΐου 1951, ὁπότε καί μεταφέρθηκε στό νεο ανεγερθέντα πρός τιμήν του, ὁμώνυμο Ἱερό Ναό, σέ νέα ὡραιότατη ἀσημένια λάρνακα, μέ ἀνάγλυφες παραστάσεις ἀπό τή ζωή καί τά θαύματα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, ἡ ὁποία κατασκευάσθηκε στό χρυσοχοεῖο Ἀφεντάκη στή Χαλκίδα τό 1936.
Ἄφιξη τῶν Προσφύγων καί τοῦ Ἱεροῦ Σκηνώματος στήν Χαλκίδα.
Ἄφιξη τῶν Προσφύγων καί τοῦ Ἱεροῦ Σκηνώματος στήν Χαλκίδα.
Ἐπειδή ἡ λάρνακα αὐτή ἐπαλαιώθη, τό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ Ἱ. Προσκυνήματος, ἀνέθεσε τήν κατασκευή νέας ἀργυρᾶς τοιαύτης στήν ἑταιρεία «Η. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕΒΕ» μέ διακριτικό τίτλο
«CLARTE S.A.», τό ἔτος 2003. Ἡ νέα αὐτή λάρνακα φέρει δέκα ἀνάγλυφες παραστάσεις ἀπό τή ζωή τοῦ Ἁγίου, τό ἅγιο τρίμορφο στήν πλευρά τῆς κεφαλῆς τοῦ Ὁσίου καί στήν ἀπέναντί της πλευρά παράσταση, εἰκονίζουσα τήν ὑποδοχή τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου στή Χαλκίδα τό 1924 ἀπό τόν τότε Μητροπολίτη Γρηγόριο Ε´ τόν Πλειαθό. Ἐκεῖ, σ᾿ αὐτή τή λάρνακα τοποθετήθηκε τό Ἱερό Λείψανο, μετά τήν τελευταία ἀλλαγή τῶν ἀμφίων του, στίς 18 Ἀπριλίου 2005.
Τό συνταρακτικό αὐτό γεγονός τῆς μετακομιδῆς τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου ἔλαβε ὑπ᾿ ὄψη του σέ πολλά τροπάρια ὁ σπουδαῖος ὑμνογράφος, Ὅσιος Γεράσιμος ὁ Μικραγιαννανίτης, στήν ἀσματική ἀκολουθία, τήν ὁποία ἐποίησε τό 1973, πρός τιμήν τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου. Ἐνδεικτικά ἀναφέρονται τά ἀκόλουθα:
«Χαίρει ὥσπερ θεῖον θησαυρόν, νῆσος τῆς Εὐβοίας δεχθεῖσα, τό θεῖον σκῆνός σου, ἐξ Ἑώας Ὅσιε, μετενεχθέν εὐσεβῶς· ἰατρεῖον γάρ δέδεικται, πάσης ἀσθενείας, καί παρέχει ἅπασι, χάριν καί ἔλεος· ὅθεν εὐσεβῶν αἱ χορεῖαι, τούτῳ εὐλαβῶς προσιοῦσαι, πάσης ἀπαλλάττονται κακώσεως» καί
«Ἔχαιρε τό πάλαι τῇ σῇ σορῷ, ἡ Καππαδοκία· νῦν δέ χαίρει πνευματικῶς, τῷ ἡγιασμένῳ λειψάνῳ σου παμμάκαρ, ἡ Εὔβοια τρυφῶσα, τῶν θαυμασίων σου».
Τό Λείψανο τοῦ Ἁγίου ἔχει καταστεῖ πόλος ἕλξεως σέ παγκόσμια κλίμακα. Πλήθη χριστιανῶν προσέρχονται καθημερινά ἀπ᾿ ὅλα τά σημεῖα τῆς γῆς, γιά νά προσκυνήσουν τόν Ἅγιο, νά τόν ἱκετεύσουν καί νά τόν εὐχαριστήσουν γιά τά ἄπειρα θαύματά του καί τίς εὐεργεσίες του. Μέ ἰδιαίτερη εὐλάβεια λαμβάνουν βαμβάκι ἀπό τό Λείψανό του, λάδι ἀπό τό καντῆλι του καί ἁγιασμό, καθώς καί ἕνα νῆμα μετρημένο στήν ἱερά λάρνακα, ἴσο πρός τό ὕψος τοῦ Ἁγίου.
Τό πλῆθος τῶν ἀπείρων θαυμάτων ἐξυμνεῖ καί τό ἀκόλουθο τροπάριο:
«Κρουνούς ἡ θήκη σοῦ Σκήνους τοῖς θερμῶς προσιοῦσι, πηγάζει ἰαμάτων τοῖς πιστοῖς πατήρ ἡμῶν, καί νοσήματα παύει, καί πάντων ἁγιάζει τάς ψυχάς, τῶν ἐν πίστει καί πόθῳ, ἀεί μακαριζόντων σε».
Τό Ἱερό Σκήνωμα στό Νέο Προκόπιο.
Τό Ἱερό Σκήνωμα στό Νέο Προκόπιο.
«Ἔχαιρε τό πάλαι τῇ σῇ σορῷ, ἡ Καππαδοκία· νῦν δέ χαίρει πνευματικῶς, τῷ ἡγιασμένῳ λειψάνῳ σου παμμάκαρ, ἡ Εὔβοια τρυφῶσα, τῶν θαυμασίων σου».
Τό Λείψανο τοῦ Ἁγίου ἔχει καταστεῖ πόλος ἕλξεως σέ παγκόσμια κλίμακα. Πλήθη χριστιανῶν προσέρχονται καθημερινά ἀπ᾿ ὅλα τά σημεῖα τῆς γῆς, γιά νά προσκυνήσουν τόν Ἅγιο, νά τόν ἱκετεύσουν καί νά τόν εὐχαριστήσουν γιά τά ἄπειρα θαύματά του καί τίς εὐεργεσίες του. Μέ ἰδιαίτερη εὐλάβεια λαμβάνουν βαμβάκι ἀπό τό Λείψανό του, λάδι ἀπό τό καντῆλι του καί ἁγιασμό, καθώς καί ἕνα νῆμα μετρημένο στήν ἱερά λάρνακα, ἴσο πρός τό ὕψος τοῦ Ἁγίου.Τό πλῆθος τῶν ἀπείρων θαυμάτων ἐξυμνεῖ καί τό ἀκόλουθο τροπάριο:
«Κρουνούς ἡ θήκη σοῦ Σκήνους τοῖς θερμῶς προσιοῦσι, πηγάζει ἰαμάτων τοῖς πιστοῖς πατήρ ἡμῶν, καί νοσήματα παύει, καί πάντων ἁγιάζει τάς ψυχάς, τῶν ἐν πίστει καί πόθῳ, ἀεί μακαριζόντων σε».
* (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου
Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου
«Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ»,
ὅπου περιλαμβάνονται καί διηγήσεις προσφύγων
πού συνταξίδευσαν στό ἴδιο πλοῖο
μέ τό Ἱερό Λείψανο τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου).
https://oir.gr/100-years

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

Υπάρχουν φορές πού το Ιερό λείψανο τού Αγίου Ιωάννου τού Ρώσσου δεν βρίσκεται μέσα στην λάρνακα του καί αργότερα εμφανίζεται μέσα. Τούτο το βεβαιώνει ο προϊστάμενος τού Ιερού Ναού καθώς καί άλλοι. Μάλιστα, τήν ώρα πού διαπιστώνεται πώς ο Άγιος Ιωάννης δέν είναι μέσα στή λάρνακα, τήν ίδια ώρα έχει γίνει μιά θαυμαστή ίαση κάποιου πού τόν επικαλέστηκε.Άλλες φορές το Ιερό λείψανο τού Αγίου «αλλάζει πλευρό»- θέση όπως είναι ξαπλωμένο, ενίοτε και μπροστά στόν κόσμο-προσκυνητές- καί ακούγεται θόρυβος από εκεί. Μάλιστα, μια από τις φορές πού έγινε αυτό, το 1990, ήταν παρών και ο μακαριστός και όσιος γέροντας Ιάκωβος, ηγούμενος της Ιεράς μονής τού Οσίου Δαυίδ στήν Εύβοια ο οποίος για να καθησυχάσει τον κόσμο που τρόμαξε είπε: «Χριστιανοί μου μη φοβάστε, ο άγιος είναι ζωντανός απλά άλλαξε πλευρό…»

Συνομιλία με τόν Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη.

Ο Γέροντας τακτικά επισκεπτόταν τόν Άγιο Ιωάννη το Ρώσο: «Κάποτε,

έλεγε, πήγα και βλέπω τόν Άγιο ζωντανό μέσα στη λάρνακά του. Τού

λέω:

-Άγιε μου πώς περνούσες στη Μικρά Ασία, τι αρετές είχες και αγίασες;

Ο Άγιος μου απάντησε:

-Μέσα στην σπηλιά που ήταν στάβλος κοιμόμουνα και με τα άχυρα

σκεπαζόμουνα τον χειμώνα για να μην κρυώνω. Είχα και την ταπείνωση και την πίστη.

Σε λίγο μου λέει:

-Περίμενε, πάτερ Ιάκωβε, γιατί ήρθαν τώρα δύο άνθρωποι και με παρακαλούν για ένα παιδί άρρωστο. Περίμενε να πάω να το βοηθήσω.

Ξαφνικά άδειασε η λάρνακα γιατί ο Άγιος έφυγε. Σε λίγη ώρα ξαναγύρισε, δεν τον είδα πώς γύρισε, αλλά τον είδα να τακτοποιείται μέσα στη λάρνακά του σαν ένας άνθρωπος»!

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

Το Ιερό Προσκύνημα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου, ο Πανευβοϊκός Σύλλογος Καππαδοκών και η Σχολή Παραδοσιακής Μουσικής Γέφυρες, σας προσκαλούν σε ένα μοναδικό μουσικο-χοροθεατρικό σεργιάνι στην αγιοτόκο Καππαδοκία, με αφορμή τα 100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια.

"Πάντα θυμάμαι και πονώ γιαβρί μου".

1924-2024
100 χρόνια μνήμης - 100 χρόνια προσφυγιάς!!

Θα ήταν τιμή για εμάς να σας έχουμε ανάμεσα μας το Σάββατο 13 Ιουλίου και ώρα 20:30 στην αυλή του Οσίου Ιωάννου στο Νέο Προκόπιο.
Καλώς να ανταμώσουμε..

Πανευβοϊκός Σύλλογος Καππαδοκών "Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος"

100 χρόνια από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και των Καππαδοκών στην Εύβοια (1924-2024)

Η Υποδοχή της Δεξιάς Χειρός του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου 26-05-2024

https://oir.gr